Πέμπτη




Πίνακας "Ροδιά" από την ζωγράφο Άννα Κανατά


Περίληψη

Ο πλανήτης πυρπολείται.
Το Θηρίο ξυπνάει.
Ερωμένος έσχατος καίει απ’ άκρη σ’ άκρη την γη μαζί με τις βλάσφημες στρατιές του.
Ελάχιστα πλάσματα σώνονται μεταξύ των οποίων και ένα νεαρό Δέντρο.
Με πόδια ανθρώπινα θα διασχίσει την Γη ψάχνοντας τον τόπο που θα μπορέσει πάλι να ριζώσει. Στο διάβα του θα γνωρίσει τον θάνατο, την απόγνωση, τον πόνο των ανθρώπων και θα μετατρέψει την οδύνη σε δάκρυ βάλσαμο για τους πληγωμένους.
Λυπημένο θα βαδίσει μίλια ολόκληρα χωρίς ούτε μια απάντηση στις ερωτήσεις του. Εως ότου αρχίζει η μεταμόρφωσή του, ζωή φυσάει στα λαβωμένα του κλαριά η Μητέρα Φύση. Ό,τι λάβει με τον μεγαλύτερο πόνο θα κάνει δικό του και θα το επιστρέψει στους ανθρώπους ως το μέγιστο δώρο. Την Γέννηση της Ελπίδας.
Όμως ακόμα και στην χαρά του θλιμμένο περπατά. Άραγε θα βρει ποτέ τον τόπο που θα ριζώσει;


To βιβλίο θα κυκλοφορήσει μετά της 21/12 στα κεντρικά βιβλιοπωλεία
Αθήνας, Πειραιά και Θεσσαλονίκη.


Το Νέο Βιβλίο της Μαρίας Ροδοπούλου
που θα πυρπολήσει την ψυχή σας .

Τρίτη

ΣΟΔΕΙΑ





Κυκλοφόρησε το πρώτο τεύχος
αναζητήστετο στα κατωθι

ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ

"Επίκαιρα"
Αγ.Ιωάννου 41
Αγ.Παρασκευή


"ΙΑΝΟS"
Σταδίου 24
Αθήνα

"Κλεψύδρα"
Πασσώβ & Ταϋγέτου
ΓΚΡΑΒΑ

"Λεμόνι"
Ηρακλειδών 22
Θησείο

"Πρωτοπορία"
Γραβιάς 3-5
Πλ. Κάνιγγος


"ΒΙΒΛΙΟΧΑΡΤΟΠΩΛΕΙΟ"
Αγ.Δημητρίου 49
Αγ. Δημήτριος

ΤΡΙΚΑΛΑ

 Βιβλιοπωλείο "Λαμπρίδης"
Ερμού 19

Φιλολογικό φροντιστήριο "Ιλιάς"
Απόλλωνος 12

Εκδρομικός και Μορφωτικός Όμιλος Τρικάλων "Ε.Μ.Ο.Τ"
(όμιλος από το 1945 !!!) ,
όπου θά γίνει επιλλογή κάποιου ποιήματος για να συμπεριληφθεί στην 2ετή περιοδική έκδοση του εντύπου μέσα στο 2010 


σε λίγες μέρες θα προστεθούν και άλλα σημεία διανομής
καθώς επίσης θα λειτουργήσει και η ιστοσελίδα του περιοδικού .

Δευτέρα




Κάθε φορά τα όνειρα την ίδια ανωνυμία
φέρνουν στις αστραφτερές τους κόψεις
Μικρά μαχαίρια κοφτερά
αιώνια μετρούν
Παρόλο που τους λέω ότι σπασμένη λαβή
δεν μπορεί λάμα δυνατή να συγκρατήσει
Εκείνα άβακας των προσπαθειών γίνονται

Οι φωνές σε κόκκινο τοίχο είναι κρυμμένες
Όλες οι σκιές μου
που νομίζουν πως από μοίρα σφραγισμένη
θα ξεφύγουν
Βελόνα μυτερή στην δεξιά τους ρώγα περασμένη
μάταιο αίμα αναβλύζει
Δεν ξεδιψάει εύκολα η τιμωρία

Σε προσταγή δεμένη
θα αθωώσω την ζωή με θάνατο οδυνηρό

θα την ξεγελάσω, όμως
Χώμα στα μάτια της με προκαλεί
Σταγόνα της θα χυθώ

Την ερημιά της θα δροσίσω έστω και την ύστατη στιγμή
Είναι η ψυχή μου και είμαι η αναπόφευκτη σάρκα της

Είναι το κατατρεγμένο όνειρο
της προκατειλημμένης αλήθειας μου


Μαρία Ρ.





Οι στίχοι δώσανε ώθηση στο χέρι το κάρβουνο πήρε μορφή το χαρτί πυρωμένο βάφει τα ματια και οι λέξεις φλόγα που τα τρέφει
αφιερωμένο στην έμπνευση .

mat

Κυριακή

Για την ΜΑΝΑ



Γιατί Άπειρος γαία και Μάνα έχουν το ίδιο πονεμένο βλέμμα !!!




Απο την μια άκρη στην άλλη παντού η Μάνα θα κλαίει





Και πάντα την Μάνα θα σκεφτόμαστε



μιας και αυτή η δόλια δακρύζει για το κάθε τί μας
άλλοτε σιωπηλά κι άλλοτε βγάζοντας κραυγές μονάχη !


ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΑΝΑ