Σάββατο

Ας μιλησουμε για METALL




HEAVY METAL: Ο Πρωταγωνιστής καταφθάνει πάνω σε μία Χάρλευ, σκοτώνει τον δράκο, πίνει μερικές μπύρες και γαμάει την πριγκίπισσα, και φεύγει.

GRIND METAL: Ο Πρωταγωνιστής καταφθάνει, ουρλιάζει κάτι ακατανόητο για περίπου 2 λεπτα και μετά φεύγει...

EPIC METAL: Ο Πρωταγωνιστής καταφθάνει καβάλα σε ένα άσπρο Μονόκερο, αποφεύγει τον δράκο, σώζει την πριγκίπισσα και κάνουν έρωτα μέσα σε ένα μαγικό δάσος

POWER METAL: Ο Πρωταγωνιστής καταφθάνει και αρχίζει να χοροπηδάει κοροϊδευτικά γύρο από τον δράκο, ο δράκος νευριασμένος στην προσπάθεια του να πετύχει τον πρωταγωνιστή καίει την πριγκίπισσα, το κάστρο και το διπλανό χωριό, στο τέλος παθαίνει ανακοπή και πεθαίνει.
Ο ήρωας φεύγει να βρει άλλες πριγκίπισσες.

THRASH METAL: Ο Πρωταγωνιστής καταφθάνει, σκοτώνει τον δράκο και γαμάει την πριγκίπισσα. Απλά και γρήγορα.

FOLK METAL: Ο Πρωταγωνιστής καταφθάνει μαζί με μερικούς φίλους του παίζοντας ακορντεόν, βιολιά, φλάουτα και πολλά ακόμα παράξενα όργανα, ο δράκος αποκοιμάται (απο όλο αυτό τον χoρό).
Ο πρωταγωνιστής φεύγει χωρίς την πριγκίπισσα.

GOTHIC METAL: Η Πριγκίπισσα με βελούδινη αμφίεση τραγουδάει σοπράνο. Ο Πρωταγωνιστής συμπληρώνει το ντουέτο, ως το «τέρας», ενώ ο Δράκος παίζει φλάουτο. Ξαφνικά το καταπίνει και κατά λάθος καίει με φλόγα την Πεντάμορφη και το Τέρας και πεθαίνει από ασφυξία. Οι τρεις ψυχές καταδικάζονται εις το πυρ το εξώτερο αιώνια.

VIKING METAL: Ο Πρωταγωνιστής καταφθάνει πάνω σε ένα πολεμικό καράβι, σκοτώνει τον δράκο με το τρομερό του πέλεκυ, τον ψήνει και τον τρώει πίνοντας κρασί από τον κρανίο του, βιάζει την πριγκίπισσα μέχρι θανάτου, λαφυραγωγεί το κάστρο και το καίει πριν φύγει.

DEATH METAL: Ο Πρωταγωνιστής καταφθάνει, σκοτώνει τον δράκο, γαμάει την πριγκίπισσα, την σκοτώνει και φεύγει.

PUNK METAL: Ο Πρωταγωνιστής φτάνει στο κάστρο με οτοστόπ, ζητάει από το Δράκο κανά ψιλό, αγοράζει μερικά κουτάκια μπύρας και τα πίνει. Εκνευρίζεται με τη γαλαζοαίματη Πριγκίπισσα (περί κατεστημένου - άρχουσας τάξης) και την αρχίζει στα βρισίδια. Στο τέλος τον μαζεύουν οι μπάτσοι.

BLACK METAL: Ο Πρωταγωνιστής καταφθάνει τα μεσάνυχτα, σκοτώνει τον δράκο και τον παλουκώνει μπροστά από το κάστρο... μετά σοδομίζει την πριγκίπισσα και πίνει το αίμα της σε μια ιεροτελεστία πριν την σκοτώσει... υστερα ανασκολοπίζει την ξεπαρθενεμένη πριγκίπισσα.

GORE METAL: Ο Πρωταγωνιστής καταφθάνει, σκοτώνει τον δράκο και σκορπίζει τα εντόσθια του μπροστά από το κάστρο, γαμάει την πριγκίπισσα και την σκοτώνει... μετά γαμάει το νεκρό κορμί, ανοίγει την κοιλιά και τρώει τα έντερα της, γαμάει το πτώμα για τρίτη φορά, το καίει και μετά γαμάει ότι έχει απομείνει για μία τελευταία φορά.

NU METAL: Ο Πρωταγωνιστής καταφτάνει μ' ένα κατεστραμμένο Honda Civic κι επιχειρεί να πολεμήσει τον Δράκο αλλά καίγεται μέχρι θανάτου όταν τα γελοία φαρδιά ρούχα του πιάνουν φωτιά.

DOOM METAL: Ο Πρωταγωνιστής καταφθάνει, βλέπει το μέγεθος του δράκου και σκέφτεται ότι δεν θα τον νικήσει ποτέ, παθαίνει κατάθλιψη και αυτοκτονεί. Ο δράκος τρώει το πτώμα και την πριγκίπισσα... και είμαστε όλοι καταδικασμένοι.

PROGRESSIVE METAL: Ο Πρωταγωνιστής καταφθάνει με το όργανο της επιλογής του και παίζει ένα απίστευτο σόλο για 26 λεπτά, ο δράκος αυτοκτονεί από βαρεμάρα. Ο πρωταγωνιστής πάει στο δωμάτιο της πριγκίπισσας, αλλάζει όργανο και της παίζει ακόμα ένα solo με όλες τις τεχνικές που έμαθε τον τελευταίο χρόνο... η πριγκίπισσα αποδρά και τώρα ψάχνει τον Heavy Metal πρωταγωνιστή.

GLAM METAL: Ο Πρωταγωνιστής καταφθάνει, ο δράκος γελάει με την εμφάνιση του και τον αφήνει να περάσει. Ο πρωταγωνιστής κλέβει το μακιγιάζ της πριγκίπισσας και προσπαθεί να βάψει το κάστρο με ένα πανέμορφο λιλά χρώμα.

SYMPHONIC METAL: Ο Πρωταγωνιστής καταφτάνει με την Φιλαρμονική της Βιέννης τραβάει 2 άριες, ο Δράκος κουφαίνεται και η πριγκίπισσα τηγανίζει αυγά.

INDUSTRIAL METAL: Ο Πρωταγωνιστής καταφθάνει φορώντας ένα λαδωμένο παλτό, κάνει χυδαίες χειρονομίες στον δράκο και συνοδεύεται έξω από την χώρα των θαυμάτων απ τους φρουρούς ασφαλείας.

VIDEO GAME METAL: Ο Πρωταγωνιστής καταφτάνει στο κάστρο με τέσσερις φίλους του, παραγγέλνει πίτσες και κόκα-κόλα, ξεκινά να ρίχνει τα καλύτερα riffs στο Guitar Hero 2 και στέλνει το Δράκο αδιάβαστο. Κερδίζει την Πριγκίπισσα, αλλά στο τέλος τον παρατάει γιατί ο ίδιος προτιμάει να σφάζει Δράκους στο WOW παρά να ασχολείται μαζί της.

CHRISTIAN METAL: Ο Πρωταγωνιστής περνάει καθώς γυρνάει από την εκκλησία και τραγουδάει μία μελιστάλακτη μπαλάντα στον δράκο για το πόσο τον αγαπάει ο Ιησούς και ότι ο δράκος πρέπει να γυρίσει σε αυτόν.
Ο Δράκος αλλαξοπιστεί αμέσως και πάει να εξομολογηθεί.
Όταν η πριγκίπισσα προσπαθεί να "ευχαριστήσει" τον ήρωα της απαντάει ότι δεν κάνει σεξ πριν τον γάμο.

TECH METAL: Ο Πρωταγωνιστής παίζει ένα ολόκληρο τονικό riff αλλάζοντας ανάμεσα στα 11/16 και 13/16 με το αριστερό του χέρι καθώς χτυπάει μία αυξανόμενη χρωματική σειρά με το δεξί. Ο Δράκος παθαίνει ένα μαζικό εγκεφαλικό ανεύρυσμα και πεθαίνει. Η πριγκίπισσα πάει σε μουσική σχολή για να καταλάβει τι στο διάολο έπαιζε ο πρωταγωνιστής.

SPEED METAL: Ο Πρωταγωνιστής καταφθάνει με απίστευτη ταχύτητα, φρενάρει απότομα και καρφώνεται πάνω στον τοίχο του κάστρου, ο δράκος πεθαίνει απο τα γέλια..


clopy...
mat

Κυριακή



"O Ιωνάθαν έμεινε και δούλεψε με τα καινούρια πουλιά που κατέφθασαν, κι ήταν όλα πολύ έξυπνα με γρήγορη αντίληψη στα μαθήματα τους. Όμως, η παλιά αυτή έγνοια του ξανάρθε και δεν μπορούσε να μη σκέφτεται πως ίσως υπήρχαν ένα-δύο γλάροι πίσω στη Γη που θα μπορούσαν, κι αυτοί, να μάθουν. Πόσα περισσότερα δε θα ήξερε τώρα αν ο Τσιανγκ είχε έρθει κοντά του τη μέρα που τον κήρυξαν Απόβλητο.
"Σάλι πρέπει να γυρίσω πίσω", είπε στο τέλος. "Οι μαθητές σου τα καταφέρνουν καλά. Μπορούν να σε βοηθήσουν να προχωρήσεις τους νεοφερμένους.".
Ο Σάλιβαν αναστέναξε, αλλά δεν αντιμίλησε. Είπε μόνο : " Νομίζω πως θα μου λείψεις, Ιωνάθαν".
"Σάλι, ντροπή!" του είπε ο Ιωνάθαν επιτιμητικά, "μην είσαι κουτός! Τι προσπαθούμε να μάθουμε κάθε μέρα; Αν η φιλία μας εξαρτάται από πράγματα σαν το χώρο και το χρόνο, τότε όταν τελικά ξεπεράσουμε το χώρο και το χρόνο, θα 'χουμε καταστρέψει την ίδια την αδελφοσύνη ! Όμως αν ξεπεράσουμε το χώρο, δε θα μας απομένει παρά το Εδώ. Αν ξεπεράσουμε το χρόνο, δε θα μας απομένει παρά το Τώρα. Και καταμεσής στο Εδώ και στο Τώρα δε νομίζεις πως θα βλεπόμαστε οι δυό μας που και που?"
Ο Σάλιβαν Γλάρος γέλασε άθελα του. "Τρελό πουλί" είπε με καλοσύνη. "Αν υπάρχει κάποιος που μπορεί να δείξει σε κάποιον στη Γη πως να βλέπει χίλια μίλια μακριά, αυτός θα 'ναι Ιωνάθαν Λίβινγκστον Γλάρος".
Κοίταξε την άμμο "Γεια χαρά φίλε μου Ιων".
"Γεια χαρά, Σάλι, θα ξανασυναντηθούμε". Και μ' αυτά τα λόγια ο Ιωνάθαν κράτησε στη σκέψη του μια εικόνα από τα μεγάλα Σμήνη γλάρων στην αμμουδιά μιας άλλης εποχής, και ήξερε με ασκημένη άνεση πως δεν ήταν φτερό και κόκαλο αλλά μια τέλεια ιδέα της λευτεριάς και της πτήσης, που τίποτα δεν την περιόριζε."


Αλήθεια Υπάρχει Αληθινή φιλία μεταξύ μοτοσυκλετιστών ή απλός είναι μια λυκοφιλία , στα πλαίσια της ομοειδούς αλληλεγγύης ;
Ναι δεν αντιλέγω ότι αν βρεθούμε στον δρόμο θα βοηθήσουμε τον μοτοσυκλετιστή που έχει κάποια ανάγκη , ίσος κάποιοι αναβοσβήσουμε τους προβολείς μας στον ανύποπτο συνταξιδιώτη απέναντί μας .
Κατά πόσο όμως στους κόλπους μας υπάρχει ο πραγματικός φίλος που θα μας συντροφεύσει στην όποια τρέλα μας , που θα ενδιαφερθεί πραγματικά για την ανάγκη μας , που θα ζητήσει να καταλάβει την σκέψη μας , να μοιραστή τη λύπη μας , τη χαρά μας , όχι από ευγένεια ή για το τυπικό αλλά γιατί έγινε φίλος μας , μέσα από τους ίδιους δρόμους είναι εφικτό αυτό ;
Είχα ένα φίλο κάποτε … συμμαθητή μου καθόμαστε στο ίδιο θρανίο για ενάμιση χρόνο , μας έδεσαν πολλά κοινά πράγματα όπως και η αγάπη μας για τους δύο τροχούς . κάναμε ότι πιο τρελό μπορούσαμε μέχρι που η ανώτερη δύναμη έκρινε σκόπιμο ότι έπρεπε να τον πάρει κοντά της . Από τότε αποφάσισα να μην ξαναβάλω στη ζωή μου φίλο μοτοσυκλετιστή , αν και ο φίλος , αν είναι ΦΙΛΟΣ δεν έχει σημασία τι μέσον έχει , έτσι είναι ακριβός έτσι …
Είναι κάτι τέτοιες μέρες που έρχονται στο νου αυτές οι αναμνήσεις και σκορπίζονται , να έτσι , σαν τον άνεμο που μας χαϊδεύει , όταν ταξιδεύουμε . Είναι φορές που νιώθω ότι είναι συναναβάτης στις βραδινές περιπλανήσεις , πως θα τον συναντήσω εκεί σε κάποια στροφή να μου χαμογελά , σε κάποιο από τα μονοπάτια , να έρθει εκεί και να σταθεί αγέρωχος …
Είναι κάτι τέτοιες μέρες που του λέω καλά ταξίδια από εκεί πάνω ΦΙΛΕ …
εκεί στ' άστρα που γυροφέρνεις
στου ουρανού την άκρη
λουσμένος στην αστρόσκονη
στα ανύποπτα μονοπάτια
που σεργιανά η σκέψη
περίμενέμε ...

Στον Βασίλη…




mat

Σάββατο

Πολλές φορές μας βρίσκει αυτό που δεν ψάχνουμε συνειδητά στην πιο απίθανη στιγμή της ζωής μας , εκεί γεννιόνται τα υπαρξιακά διλήμματα . Νομίζοντας πως έχεις αμπαρώσει καλά και δεν διατρέχεις κανέναν κίνδυνο παρασύρεσαι στο παιχνίδι στρατηγικής μέχρι που ντύνεσαι τον ρόλο του διπλωμάτη ξέρει όμως καλά πως θα διαρρήξει την δίψα , βλέπεις , εσύ έχεις ήδη φτιάξει ένα προφίλ που πρέπει να προστατέψεις αλλά έχεις και την περιέργεια να δεις πόσο μπορείς να χωθείς βαθιά στην αναζήτηση .

Ανήμερα της μητέρας ξεκινά το ταξίδι στην άλλη πλευρά με προβολή πέμπτου επιπέδου κοινοποιώντας ανήσυχη έκπληξη . Μετά έρχεται ο καταιγισμός των εντολών κι η επιταγή της ανακάλυψης .

Μια νύχτα μόνος στα θεριά παρέα με το δικό σου να δεις πιο είναι πιο δυνατό να ψάξεις για τον φύλακα και ύστερα να απαντήσεις σε αιώνων ερωτήματα .

Πριν μέρες πάνω στα τσίπουρα είχε χαραχτεί η διαδρομή δίχως να το γνωρίζεις

Στα ορεινά της Ναυπακτίας καταμεσής στα Έλατα και τα πατήματα του αντάρτη , εκεί που η πρόσκληση είναι διαρκής κι ευδοκιμεί η αγνή φιλοξενία .

- Σε δυο μέρες θα είμαι πάνω

- Για μια νύχτα μόνο θέλω , να μου βρεις ένα ωραίο ξέφωτο .

- Έλα και θα τα βρούμε όλα .

Γιατί κατέληξα να φύγω μεσημέρι ούτε και το κατάλαβα μα το ένοιωσα σαν ιδρώτα καθώς καιγόμουν στην Εθνική Κορίνθου Πατρών κι όσο πάλευα με την σκέψη να αλλάξω παντελόνι στο βενζινάδικο στην Ακράτα ανακατεύοντας τον αφρό του καφέ τόσο αναρωτιόμουν γιατί δεν μου βγαίνει καμία από τις διαδρομές που έχω σχεδιάσει

και όλο στην ευκολία της ασφάλτου λιώνω τα τακούνια .

Κοιτούσα την φορτωμένη μηχανή να μου χαμογελά ειρωνικά , σα να ήξερε την απάντηση και να μην την έλεγε , λες και οδηγούσε εκείνη τους δρόμους κι εγώ απλός χειριστής καρφωμένος στις ορέξεις της να είμαι . Όχι , δεν θα σου κάνω την χάρη , θα πάμε με το καράβι να φάμε και σουβλάκι , χρόνο έχουμε .

- Που είσαι ρε??

- Μόλις βγήκα Αντίρριο

- γιατί ??

- Άσε μην ψάχνεις

- Καλά , ανάβω φωτιά για τα λουκάνικα σε καμιά ώρα θα είσαι εδώ !!!

Εκείνη την ώρα ξερόβηξε ο κινητήρας ζητώντας τα ρέστα της υγρής ζωής

κι εγώ θέλοντας να βάλω όσο πιο κοντά στο χωριό βενζίνη γύρισα τον διακόπτη δίνοντας ακόμη λίγη ανάσα .

Ανάσα που λαμβάνει κανείς καθώς αφήνει τις διαφορές που προκαλεί η ασφυκτική πόλη και δέχεται την εγκάρδια προσφορά του πηγαδίσιου νερού στο χάνι απομακρύνοντας τις ώρες του προορισμού .

Είναι φορές που δεν θες να φτάσεις πουθενά κι ας έχεις υποσχεθεί πως θα είσαι εκεί σε καθορισμένο χρόνο , τραβάς από τα μάτια την ευθεία κι ακολουθείς τα παλιά χτισμένα γεφύρια με την μυρωδιά του Πλάτανου να σου τρυπά την ψυχή προσπαθώντας να αντισταθείς στην ροή του ποταμού που όσο μικρός και να είναι τραγουδά τα μυστικά των νερένιων μύθων τρυπώντας το στέρνο και καίγοντας το μέτωπο .



Άραγε έχει καμιά σημασία πως θα πάρεις την επόμενη στροφή ;

...
mat

Πέμπτη

Τι κρίμα , τι κρίμα , ψέλλιζαν τα πεσμένα μάτια στα πλακόστρωτα της Ανδαλουσίας , τι κρίμα τι κρίμα , επαναλάμβαναν ρυθμικά τα σύρματα στον ουρανό που τύλιγαν το φτωχικό κορμί , θα σε πάρω , θα σε πάρω κάγχαζε το σπασμένο πόδι στην άλλη ακτή της πλατείας κουρνιασμένο πίσω από το σιντριβάνι του βόθρου , θα σε πάρω , θα σε πάρω από εδώ επαναλάμβανε το νεκρό νερό των θεριστών που έτρεχε από τις στάμνες στα γαριασμένα στόματα .
Ο χασάπης έσφαζε δυο νότες στο γόνατο του μια του ξέφυγε και κρύφτηκε στα πούπουλα μια κότας που εκείνη την ώρα γεννούσε το αυγό της , τρόμαξε τόσο πολύ που σφίχτηκε απότομα και το εκσφενδόνισε στην βεντάλια της Δόνας , γέμισε νεκρά αηδόνια ο τόπος .
Και τι ? από τον κώλο μιας κότας και μια φοβητσιαρας νότας
απόκτησε χρώμα και ήχο ο βόρβορος ...



mat