Κέρινες επιφάνειες

Είναι οι μέρες που κρύβω την επιφάνεια
περνώντας με κερί και την ίδια σκόνη
τις ραγάδες στο θηλυκό μου σώμα
έτσι αποκρύπτω την δεύτερη φύση
που επιτρέπει την ευκολία

Δεν θέλω να ξέρεις που βρίσκομαι
σε ποια τράπεζα τοκίζω την αγνότητα
για να έχει ισχυρό κίνητρο η άρνηση

Δεν θέλω να βλέπεις με πόση ελαστικότητα
εισχωρούν οι χειροποίητες λαβές
καθώς ανοιχτά δώρα
μοιράζουν τα υψωμένα γόνατα
στην αποστεωμένη σκιά ενός τόξου

Με κυνηγά η αθώα ελαφρότητα
το τυχαία φλεγόμενο δαδί
όταν με επαρμένα ακροδάχτυλα
που δεν γνωρίζουν χρώμα
είδος , πατρίδα , σύνορο
εξουσιάζουν την πόλη μου

Δεν θέλω να ξέρεις πως το φως
πίνεται σε ψηλά ποτήρια με γρεναδίνη
στους δερμάτινους καναπέδες

-εγώ το πίνω με αίμα-

αναθεωρώντας την έλξη

Φορώ δυο ακατέργαστες σταγόνες
από του λαιμού τις εκκρίσεις
αφήνοντας σημειώματα
στα ψυχρά ντουλάπια
γιατί
δεν θέλω να ξέρεις
πως κρύβω με θηλυκό κερί
τις ρωγμές

(Ο Μ.Μ  προβάρει καινούρια παπούτσια)