Ωχρή Ανεμώνα

Θέλησα να αρνηθώ την προσφερόμενη ανεμώνη

κι έτσι προσπέρασα βιαστικά τον τραγουδιστή

Φυλακισμένος με τα απομεινάρια χθεσινού δείπνου

απειλώ τον δεσμοφύλακα  πως αν μου λύσει τις χειροπέδες

μπορεί με τα ψίχουλα να κατασκευάσω τον εχθρό

οπού θα κοιμίζει στην αγκαλιά

για να καταστείλει τις εξεγέρσεις

που ξύπνιο με κρατούν 

Εκείνος τότε γελά εγκάρδια και μου προσφέρει

πάλι μιαν μαδημένη ανεμώνα

~ κάνε μελάνι με τους σπόρους

να υπογράφουν οι στρατιώτες

στα άγια νυμφίδια με τους γερασμένους πόρους  ~

Μελάνη νοθευμένη , ανόρεχτη , υγρή λαβωματιά

να ρέει όπως ποθώ να λειτουργήσω

κι έπειτα τις καταβολάδες που σε υπόγειες σήραγγες

φύονται κι αντρειεύουν κλέβοντας την διάσταση  

κρύβομαι με  τα ωχρά στιλέτα  

που σχίζουνε το φορεμένο δέρμα

Δυό φίδια με κυνηγούν

το ένα με παλεύει με την φωτιά

το άλλο με τον αέρα σύμμαχο την θεριεύει

και τα δυό κατατρών  τα σωθικά

Γεννούν τα αυγά τους με τέτοια συχνότητα

που αδυνατώ να τα συγκρατήσω

Εκσφενδονίζω την ημέρα

όλες τις βραδινές αποπλανήσεις

κι ενταφιάζω την πιο αγαπημένη

μην την προδώσουν

τα περσινά ερωτευμένα μάτια

στα χείλη του εχθρού μου

Δαιμονισμένες νύχτες που γύρευα το αίμα

θέλοντας έτσι να δοκιμαστώ

στην αγωνία της σφαγής

περνούν από τους κόμπους του χεριού μου

Τριάντα τρία « κύριε ελέησον »

κλείνουν  την πόρτα

τα εφτά σκαλιά που ανέβηκα

στην ίδια προσευχή οδηγούν

οι οίκοι που κατοίκησα

το ίδιο άνθος στο οικόσημο

μια κάτωχρη ανεμώνη

σαν παραπλανημένη εξέγερση

Στερημένη ώρα αποχωρώ

με τον αιμόφυρτο τραγουδιστή

να με αγκαλιάζει

και τον πραματευτή της νύχτας

να ουρλιάζει

μην δέχεσαι αυτήν την ανεμώνη

… 

mat